Het Onroerenderfgoeddecreet voorziet sinds het nieuwe onroerenderfgoeddecreet van 01-01-2015 vier mogelijke beschermingsstatuten: een beschermd monument, een beschermd cultuurhistorisch landschap, een beschermd stads- of dorpsgezicht en een beschermde archeologische site. Binnen elk van deze statuten is het mogelijk om een overgangszone in te stellen. Zo een zone ondersteunt de erfgoedwaarde van het beschermde goed.

Het beschermen van archeologische sites heeft als doel om belangrijke archeologische sites in Vlaanderen aan te duiden en te behouden voor toekomstige generaties. Deze sites zijn onvervangbare bronnen, die van onschatbare waarde zijn voor onze kennis over het menselijk verleden.

Een stads- of dorpsgezicht is een geheel van onroerende goederen met omgevende elementen zoals beplantingen, omheiningen, waterlopen, bruggen, wegen, straten en pleinen, dat een of meerdere erfgoedwaarden bezit. Het beschermen van een stads- of dorpsgezicht heeft als doel belangrijke erfgoedlocaties in Vlaanderen aan te duiden en te behouden voor toekomstige generaties. Een beschermenswaardig stads- of dorpsgezicht ontleent zijn betekenis aan een hoge erfgoedwaarde.

Een cultuurhistorisch landschap is een gebied dat weinig bebouwd is en erfgoedwaarde bezit, waardoor het van algemeen belang is. Alleen dit soort landschappen kan beschermd worden zoals voorzien in het onroerenderfgoeddecreet dat op 1 januari 2015 in werking getreden is.

In deze laag vind je alle beschermde monumenten. Een beschermd monument is een onroerend goed dat van algemeen belang is vanwege zijn erfgoedwaarde. Cultuurgoederen die blijvend verbonden zijn met het monument maken altijd deel uit van de bescherming. Denk maar aan een lambrisering, een trappartij of meubelen die door de architect mee zijn ontworpen. Wanneer zulke cultuurgoederen mee zijn beschermd, staat dat voortaan uitdrukkelijk vermeld in het beschermingsbesluit. De beschermde monumenten worden geografisch afgebakend en op kadastraal plan als bijlage bij het beschermingsbesluit gevoegd. De dataset die hieruit ontstaat wordt eveneens gebruikt om na te gaan welke percelen en gebieden beschermd zijn in het kader van diverse processen.

De GIS-laag bevat de historisch permanente graslanden (HPG) in de landbouwstreek Polders, inclusief hun beschermingsstatuut, zoals goedgekeurd door de VR op 27/11/2015. Een deel van deze HPG is beschermd onder de natuurwetgeving (art. 7 en 8 van het BVR van 23/07/1998). De overige HPG zijn beschermd onder de landbouwwetgeving. De HPG die beschermd zijn onder de natuurwetgeving zijn eveneens beschermd onder de landbouwwetgeving. Het veld “status” geeft het beschermingsstatuut van de HPG aan. De HPG die onder de natuurwetgeving vallen zijn ofwel verboden te wijzigen (‘verbod’) ofwel vergunningsplichtig (‘vergunning’). De HPG die niet onder de natuurwetgeving vallen werden gebruikt als basis voor het aanduiden van het ecologisch kwetsbaar blijvend grasland (EKBG) onder de landbouwperceelsregistratie. Deze HPG zijn dus beschermd onder landbouwwetgeving. De HPG die onder de natuurwetgeving vallen werden eveneens als basis gebruikt voor het aanduiden van EKBG. Volgende codes komen voor in het veld status: - ‘verbod + EKBG’: HPG verboden te wijzigen onder natuurwetgeving en als basis gebruikt voor aanduiding EKBG - ‘vergunning + EKBG’: HPG vergunningsplicht voor het wijzigen onder natuurwetgeving en als basis gebruikt voor aanduiding EKBG - ‘EKBG’: HPG niet beschermd onder natuurwetgeving, als basis gebruikt voor aanduiden EKBG

De vastgestelde inventaris van archeologische zones brengt in kaart in welke gebieden archeologische resten of sporen in de grond zitten. Bij de selectie van zones spelen twee elementen een belangrijke rol: er moet een goede aanwijzing zijn voor de aanwezigheid van archeologisch erfgoed en er moet een goede aanwijzing zijn dat dit erfgoed nog voldoende goed bewaard is om archeologische waarde te hebben. Bij vastgestelde archeologische zones zijn deze twee belangrijke elementen bevestigd.

Vanaf 15 oktober 2015 kan je de voordien ‘Aangeduide ankerplaatsen’ van de landschapsatlas terug vinden als vastgestelde landschapsatlasrelicten in de Vastgestelde landschapatlas. Deze werden gelijkgesteld met de andere vastgestelde landschapsatlasrelicten en onroerenderfgoedrichtplannen. In deze vastgestelde inventaris moet je je houden aan de rechtsgevolgen van het Onroerenderfgoeddecreet. Meer bepaald ben je gebonden aan de informatieplicht.

Deze GIS-laag bevat de perimeter van het studiegebied dat afgebakend werd om de Historisch permanente graslanden (Poldergraslanden) af te bakenen, het is tevens de perimeter waarbinnen het besluit van de Vlaamse regering van 27/11/2015 geldig is.